Δεν μπορω αλλο.Πραγματικα δεν μπορω,και ειναι ακομα Νοεμβριος.Νομιζω οτι διαβαζω και δεν κανω τιποτα.Τζαμπα παει τοσος χρονος.Και αυτο που δεν αντεχω ειναι να μου λενε και οι αλλοι οτι δεν διαβαζω.Λες και ξερουν.
Αλλα βεβαια,αυτοι ολα τα ξερουν,ολα τα βλεπουν.Εμενα με ρωτησε κανεις πως νιωθω??Πως αντεχω με τοσο διαβασμα και δεν τα παραταω ολα??Κανεις.
Πολλοι μου ειχαν πει οτι θα ηταν διπλα μου σε αυτη τη δυσκολη χρονια.Και τωρα που ειναι?Δινουμε υποσχεσεις που δεν κραταμε, που δεν εννοουμε καν.Και καταλαβα οτι ειμαι μονη μου σ'αυτο.Γιατι οσοι ειχαν πει οτι θα με στηριζουν, δυστυχως δεν το κανουν.Κριμα, γιατι εγω πιστευα σ'αυτους, πιστευα οτι δεν θα ημουν μονη σε μια τοσο δυσκολη περιοδο.
Παντως το διαβασμα ειναι υπερβολικα πολυ απο τωρα.Υπαρχουν μερες που ξεχναω να φαω, ή δεν καταλαβαινω οτι πηγε 1 το βραδυ και πρεπει να κοιμηθω.Αν δεν ειχα τοσο μεγαλη τρελα να σπουδασω αυτο που θελω, θα τα ειχα παρατησει ολα.Αλλα ελα που εχω ενα ονειρο, και θελω να το πραγματοποιησω.Και αυτο προσπαθω να κανω, με τον καλυτερο δυνατο τροπο που μπορω.
Αλλα ρε γαμωτο, να αναγνωριζεται και λιγακι αυτος ο κοπος.Εστω λιγο..
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
