3 μηνες και κατι..

Οταν φευγει καποιος δικος σου αισθανεσαι σαν να χανεις ενα κομματι απο σενα τον ιδιο.Λες τωρα τι?Που ειναι?Γιατι εφυγε?Περναει καλα?Με βλεπει?Βλεπει ποσο στεναχωριεμαι γιαυτον?Και το χειροτερο..Ποτε δεν παιρνεις απαντησεις.Και ετσι περνουν οι μερες..Και αρχιζεις και ξεχνας..Αλλοι γρηγορα,αλλοι αργα,σιγα σιγα..Αλλα παντα δυσκολα.
Και επανερχεσαι στην κανονικη σου ζωη.Μονο που καποιος λειπει.Μονο οταν λειπει τον θυμασαι..Αλλα το θεμα ειναι οτι λειπει συνεχεια.
Εχουν περασει 3 μηνες και κατι απο τοτε που εφυγε ενας δικος μου ανθρωπος.Ενας ανθρωπος που ηταν απλα καταπληκτικος.Αλλα δεν θα πλεξω τωρα το εγκωμιο του εδω περα,το εχουν κανει αλλοι πριν απο μενα αλλωστε και δεν εχει κανενα νοημα.Απλα σκεφτομαι αυτη την ηλιθια λεξη,που αναθεμα σ αυτον που την επινοησε.Γιατι?
Απο την μια απορια σου γεννιεται αλλη,και μετα αλλη και μετα αλλη.Ουτε να ζησεις δεν προλαβαινεις.Μονο μαθαινεις και μαθαινεις και μετα θελεις να μαθεις κι αλλα.Ειναι σαν τα λεφτα,ΠΑΝΤΑ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.Οσο πολλα και να εχεις.
Και μαθαινεις λοιπον,και μετα δεν σου χρησιμευει σε τιποτα απολυτως αυτο που εμαθες.Αδικος κοπος λοιπον.
Εμενα γιατι δεν μου απανταει κανεις σ αυτο το ****μενο 'γιατι?' ?Δεν ξερω που ειναι,δεν ξερω τι κανει,τιποτα δεν ξερω.
Χαθηκε?Δεν το πιστευω.Μαλλον δεν θελω να το πιστεψω.Παντα ημουν αισιοδοξος ανθρωπος και ετσι κανω και τωρα.Καπου ειναι,κατι κανει,καπως περναει.Αοριστες εννοιες,τιποτα συγκεκριμενο,αυτο ειναι που τη σπαει.'Καπου',χαιρω πολυ!Που?? Κανενας δεν ξερει ρε γαμωτο,και κανενας δεν θα μαθει ποτε.
Τιποτα δεν ειμαστε.
Ερχονται τα πανω κατω στην ζωη μας και δεν το καταλαβαινουμε.Και δεν εχουμε προλαβει να ζησουμε τιποτα.Μονο σχεδια,σχεδια,σχεδια.Απραγματοποιητα συνηθως..
Γενικο συμπερασμα : Ζησε την καθε στιγμη,γιατι δεν ξερεις τι θα γινει την επομενη ακριβως.Γελασε,πες ενα γεια στον δρομο,βαλε τερμα τη μουσικη (προσοχη στους γειτονες) και ξεσπασε,δωσε και παρε χαρα.Μην σπαταλας τις στιγμες σου με μιζεριες και ανουσια πραγματα και στεναχωριες.Τιποτα δεν ειναι δεδομενο..